මම ඉස්සර හිතුවේ අලුතෙන් එකෙක් එන විට අලුතෙන් එන එකා පරණ එවුන්ට බය ඇතිය කියා ය.පසුව අත්දැකීමෙන් බැලූ විට අලුතෙන් එන එකාට සෑහෙන්න බය පැල් පැදියම් වී මුල් බැහැගත් පරණ වුන් ය.අලුතෙන් එන සූටි එකෙක් අල්ලා බය කර තබා ගැනීමට මටත් හරි ආසය.මම බය වුණත් මට බය වෙන ජාතියේ ඩයල් එකක් නම් හමුවීම නැත.
ඉස්කෝල කාලේ නම් පිත්තල බැච් එකක් මට තිබූ නිසා ඉස්කෝලෙ ඇච්චියෝ මට බය ය.ඉස්කෝල කාලේ ඉස්කෝලේ ඇච්චියක් ,තවත් ඇච්චෙක් සමඟ කුණු ඇල පාරේ ප්‍රේමයෙන් වෙලී ගැලී යන විට මම දැක කලබලයට හා බයට පත් වී දෙන්න දෙමහල්ලෝ පාර පැන මාරු වූ හැටි නම් මරේ මරුය.කනේ පාරක් දෙනවාට වඩා ලස්සනට මූණ රතු වෙන්නට දෙක තුනක් ඉස්කෝලේ ඇච්චියන්ට කියා බැන්න වාර නම් අපමණය.එහෙත් වුන් අඬන්නට ගත්තොත් මම තරම් වුන් හුරතල් කල වෙන එකෙක් ද නැත.ඒ නිසා මට බය වුණු උන් ඉස්කෝලේ ඕනෑතරම් හිටියත් ඉන්පසුව නම් මට බය වුණ එකෙක් නැත.ඉන්පසු ඉතා දැහැමි ජීවීතෙකට මම හුරු වී සිටියෙමි.
අපේ හොස්ටල් කාමරයෙන් එකෙක් ගිය විට අලුතෙන් එන එකා කෙසේ වේ දැයි අපි හීන මවමු.
"Every night in ma dreem,I see u...I feel u"
ජීවිතේට මල් මල් හීනයක් පේන්නේ නැතුව මලාවට ඕනෑම වෙලාවක නින්ද යන මට ඒක මහ කනවැන්දුම් සින්දුවකි.
"නංගී ..අලුත් නංගී ...කෝල් එකක්..."
ඇස් දෙක අරින්නත් කම්මැලිකමේ මම නිදි ඇඳේ සිටම හෙමිහිට කීවෙමි.කනවැන්දුම් සින්දුව උච්ච ස්වරයෙන් වාදනය වන අතර "අලුත් නංගී..ජැක් කතා කරනවෝ... " කියා මම හයියෙන් කෑ ගැඩුවෙමි.අලුත් නංගීගෙන් ඇති ප්‍රතිචාරයක් නැත.බැරිම තැන මම ඇස් දෙක ඇර වට පිට බැලුවේ කනවැන්දුම් සිංදුව කිය කිය දඟලන ඇගේ ජංගම දෙවියා මට වදයක් වුණ තැනය.අලුත් නංගී කාමරයේ නැත.දුරකථන ඇමතුම විසන්දි වූ අතර නැවත මම ඇස් පියා ගතිමි.
"අක්කා...මේ ගවුම ලස්සනද?"
ඇස් දෙක හැර ගවුමේ ලස්සන බැලීමටත් කම්මැලි වූ මම ඇස් දෙක පියාගෙනම පිලිතුරු දුන්නෙමි.
"ලස්සනයි...මේ කොහෙඳ ගියේ...ජැක් කෝල් කලා මම හිතන්නේ"
"මම මේ ගවුම ඇඳන් මේ හීල්ස් දෙක දාගෙන ඇවිදින්න ප්‍රැක්ටිස් කලා අක්කා පොඩ්ඩක් එලියේ...අනේ අක්කා..මේ..අනේ..මේ බලන්නකෝ මේකේ හැටි..බස් එකේ ඇඳගෙන යන්න හරි නැද්ද?".
ඒ පාර නම් පපුවේ පණ තියන පෘථඃජන මනුස්සයෙක් හැටියට ඇස් දෙක හැර මොකක් ඇඳගෙන ඇත්දැයි මට බලන්නට සිතුනි.පෝර උරයකට උර පටි යුගලයක් යොදා ඇති මෙන් ඈතට පෙනුනත් ඒක බ්‍රෑන්ඩ්ඩඩ් ගවුමකි.
"අවුලක් නම් නෑ...මේ නංගී කොල්ලෝ ඉන්නවද ඔයාලගේ ඩිපාර්ට්මන්ට් එකේ.මම කියන්නේ ඔෆිස් එකේ?"
"නෑ ..අක්කා..ඔක්කොම නාකී අය අනේ..ඇයි අක්කගේ බෝයි අපේ ඔෆිස් එකේ ද?..."
තාමත් පූර්ව ලමා විය සංවර්ධනය නොවූ , කටේ කිරි සුවඳ එහෙමම වූ අක්කා ඒ ප්‍රශ්නයෙන් නම් කොරේ කොර වී ගියා ය.
"නෑ..එතකොට ස්ටෙයාර් කේස් එකක් ද ලිෆ්ට් එකක් ද තියෙන්නේ"
මගේ ප්‍රශ්න අලුත් නංගීට මොලේ මොංගල් කරවන සුළු වුණු බව තේරුණි.
"ලිෆ්ට් එකක් නම් තියනවා..."
"ආහ්..එහෙනම් අවුලක් නෑ ඕක ඇඳන් යන එක.කෝකටත් කියලා ටැක්සියක් අරන් යන්නකො ඔය ගවුම ඇඳන්..."
බස් වල ගියොත් මොකෙක් හරි කොලු නැට්ටෙක් කට කැඩිච්ච කතාවක් මේ ගවුමට කියුවොත් හවසට මට ඒ දුකත් අහන් ඉන්නට සිදු වේ දැයි මම කෝකටත් බය වුණෙමි..ඒ මම අලුත් නංගී සමඟ කතා කල පලමු වචන කිහිපයයි.
ලයින් එකේ සීන් එකක් දමා මුලින් ඉන්නට මට හිතුනත් කාමරේට අලුතෙන් ආ එකාට බකුසු මුණක් දමා යකා මාර්ක් එකෙන් වැඩි වෙලාවක් ඉන්නට මට බැරි විය.
"අක්කා...ඔයාගේ නම මොකද්ද?"
"විශ්වරංගි"
"අනේ...ස්වීට් අනේ"
මගේ නම අසා මොන පතරංග ජාතකයක් දැයි ඇසූ එකෙක් හැර ස්වීට් බියුටි ගෑ එකෙක් නම් මගේ මතකේ නැත.මේකාගේ නම නම් මට වැඩක් නැත.ගම දැනගන්නට ඇත්නම් යැයි මට සිතුනි.සමහර වෙලාවට දකුණේ ගොබ්බ වචනයක් දෙකක් එලිපිට කියා සිදු වෙන විලි ලැජ්ජාව බෙදා ගැනීමට ගඟෙන් එහා එකෙක් රූමියෙක් වේ නම් කොයි නම් තරම් සැපතක් දැයි සිතුනි.
"නංගී ගම?"
"මම බෙම්මුල්ලේ අක්කා"
"පෙම්මුල්ල...!!!!මලා නංගී පෙම්මුල්ල තියෙන්නේ බස් එකේ නෙවේ ද?"
"නෑ අක්කේ...බෙම්මුල්ල තියෙන්නේ ගම්පහ ,පෙම්මුල්ල බස් එකේ වුනාට"
"හ්ම්ම්.ඒකත් එහෙමද?.."
"මට කිව්වේ අක්කා හරි සැරයි කියලා අනිත් අක්කලා.මට ඒත් හරි පුදුමයි අක්කා ඉන්න විදියට ඒ තරම් නපුරුද කියලත්...තරහ ගියොත් බැනලා කවි දානවා කිව්වා..මම නෙක්ස්ට් ඉයර් අක්කලගේ ෆැකල්ටියට එන්න ඉන්නේ..අක්කා රැග් කරනවලුනේ ද...?.යූනියන් එකෙත් අක්කා ඉන්නවලු නේ..අක්කා තරහ ගියාම ලමයින්ට ගහනවලු නේද අහුවෙන එකකින්...කොල්ලෙක්ටත් අක්කා ගැහුවලු නේද පාරෙදී.."
"මොකක්...???මොකාද එහෙම කියුවේ.කවුද ඔය හරුප කිවේ ඔයාට දැන්..?"
කෙසේ වෙතත් ඓතිහාසික හොස්ටල් සැට් එක මා පිලිබඳව ගොඬ නඟා තිබූ භයංකාර ප්‍රතිරූපය අලුත් නංගී ඉදිරියේ මම විසින්ම කෙලසාගෙන තුට්ටු දෙකට ම ආයෙත් වැටුණි.දැන් නම් ආයෙත් මම පය පෑගෙන දූවිල්ලකි.
විශ්වා
