මෙහෙම හිටියට මම හය වසරෙදී මැත්ස් වලට සෙක්ශන් ප්‍රයිස් එක ගත්තා😂 ඒකටත් හරි යන්න හත වසරෙදී ගණන් වලට අන්තිම වාරේ ලකුණු 49 ක් ගත්තා.😆 හත වසරෙදි අපේ පන්තියට ගණන් උඟන්වන්න නිල්වලා විද්‍යා පීඨෙන් ආපු සීමා වාසික සර් හොඳටම බය වුණා.ඇයි ඉතින් සෙක්ශන් ප්‍රයිස් ගහපු එකාට ඊලඟ වාරෙදි ලකුණු 49 ක් එන්නේ සර්ගේ උඟන්නපු විදියේ හොඳ කමට කියලා සර් සෑහෙන්න දුක් වුනා.සර් හමුවෙන්න එන්න කියලා ලමයෙක්ගේ අතේ පණිවිඩේ එවලා තිබ්බා.ඒ වුනාට පිරිමි ගුරු විවේකාගාරෙට යන්න මට හරි බය හිතුණා.මම ඉස්සර පිරිමි ගුරුවරුන්ට හරි බයයි.පිරිමි ගුරු විවේකාගරේ වටේ හත් අට පාරක් කැරකෙද්දී සර් ඇතුලේ ඉන්නවා දැක්කා.ඒපාර ජනේලේ එල්ලිලා ,ජනේලෙට ගොඩ වෙලා "සර්...සර්...මම ආවා...එලියට එනවද"කියලා උණහපුලු පැටියෙක් වගේ අහපු හැටි මතක් වෙද්දීත් ලැජ්ජාවේ බෑ.මම ජනේලෙන් එල්ලෙනවා ගුරු විවේකාගාරේ ඇතුලේ හිටිය හාමුදුරුවෝ දැක්කා.හාමුදුරුවෝ " කෝ...කෝ ඔය ලමයා මෙහේ එන්න " කියද්දී මම සෑහෙන්න බය වුනා.වෙවැල් දෙකකුත් හාමුදුරුවන්ගේ මේසේ උඩ තියනවා දැක්කේ ජනේලේ උඩදිමයි.හීන් දාඩිය දැම්මා.හෙමින් ජනේලෙන් බැහැලා එහා පැත්තේ දොර ලඟින් ගුරු විවේකාගාරෙට එබුනේ දැන් නැතුවට දැන් ගුටි ලැබෙයි කියලා.හාමුදුරුවන්ගේ මේසේ උඩ කට්ලට් පිඟානක් තිබුනා.ඉස්සර ඕන පන්තියකින් ප්‍රායෝගික තාක්ෂනේට කෑම හැදුවම මුල් ම ටික හාමුදුරුවන්ට යවනවා.
"ඔය ලමයා ගෘහ විද්‍යාගාරෙට ගිහින් මට මිස් ගෙන් තක්කලි සෝස් බෝතලයක් ඉල්ලගෙන එන්න"
හම්මේ ඇඟට ලේ ටිකක් ඉනුවා.මම ආයෙම ගණන් සර් දිහා බැලුවා.සර් ඔලුවෙන්ම කීවා ගිහින් ඒක අරන් එන්න කියලා මුලින්.සෝස් බොතලෙත් අරන් එද්දී සර් ගුරු විවේකාගාරෙන් එද්දී එලියට බැහැලා හිටියා.හාමුදුරුවෝ මුලින්ම එතන තිබ්බ ලොකු කට්ලට් එකක් උඩට සෝස් ටිකක් දාලා මගේ අතට දුන්නා.මම කට්ලට් එකත් අරන් ගණන් සර් ගාවට ගියා.සර්ගේ ප්‍රශන වාරේ ආරම්භ වුනා.මගේ අම්මේ සර් අහපු ප්‍රශ්න....
අඩි දෙකහාමාරක් විතර උස මම අඩි හයක් විතර උස සර් දිහා බලන් ඉඳලා බෙල්ලේ කැක්කුම් හැදෙනකන්ම සර් ප්‍රශ්න ඇහුවා.
1.අම්මයි ,තාත්තයි ජොබ් කරනවද?
ඔව
2.ගෙදර තව කවුද ඉන්නේ?
මල්ලී
3.මල්ලී ගෙනාවේ අලුතින් ද?
ඔව්.
4.මල්ලිට ඔයා කැමති නැද්ද?
කැමතියි.ඒ වුනාට වැඩිය නෑ.
5.අම්මා වැඩිය ආදරේ මල්ලිටද?
දන්නෙ නෑ.මටත් ආදරේයි.
6.තාත්තයි අම්මයි රණ්ඩු වෙනව ද?
නෑ...
7.උදේට කවුද ඉස්කෝලේ එන්න ඔයා ලෑස්ති කරන්නේ?
තාත්තා.
8.ඇයි තාත්තා ඔයාව ලෑස්ති කරවන්නේ?
අම්මට මල්ලිගේ වැඩ උදේට.මල්ලී උදේට ලෑස්ති කරලා ආච්චිලාගේ ගෙදර ගෙනිහින් දාන්න ඕන.
9.විභාගෙට ආවේ පාඩම් කරල ද?
නෑ.මම එදා හවස ළහිරු මඬලට යවන්න කවියක් ලීවා.ඒ නිසා පාඩම් කරන්න වෙලාවක් තිබුන් නෑ සර්.
10.ඇයි පාඩම් නොකරන්නේ..? අම්මා මල්ලිට විතරක් ආදරේ නිසා ද?අම්මා ඔයා ගැන හොයන්නේ නැද්ද?
ඕක අහද්දීම ඇස් වලින් කඳුලු ගෙඩි පිටින් පැන්නා.හෙන අමාරුවෙන් සර්ගේ මූණ දිහා එක එල්ලේ උඩ බලන් හිටියේ.ඒ දවස්වල කණ්නාඩි දාන්නේ නැති නිසා නිතර කඳුලු එනවා ඇස් වලින්.සර් දන්නෙ නෑ ඒක.සර් ආයෙම හොඳටම බය වෙලා මට යන්න කියලා ඊලඟ දවසේ අම්මට ඉස්කෝලෙට එන්න කියලා කෝල් කරලා. අම්මලා ආදරේ නෑ කියලා ඉස්කෝලේ ගිහින් මිස්ලා ,සර්ලා එක්ක මම ටොම් පච කියවලා කියලා අම්මා එදා හවස ඉස්කෝලේ ගිහින් ඇවිත් හොඳටම ඇඬුවා අද වගේ මතකයි ඕයී😂😂😂😂
ප.ලි
ඇත්තටම මට කවුද කීවා ගණන් හදන්න ඕන හොඳට හිතලා.සූත්‍ර ඒවාට දාලා කටපාඩම් විදියට ගණන් හැදුවම කැම්පස් යන්න බෑ කියලා පොඩිකාලේ.ඉතින් මම කැම්පස් යන්න ඕන නිසා හිත හිත හැදුවේ සූත්‍ර වලට එහෙම නොදා.කොයිතරම් හිතුවත් ගොඩක් ගණන් වෙලාව ඉවර වෙනකන්ම හදාගන්න හිතාගන්න බැරි වුනා.
